شناسایی فضای جایگاه های اجتماعی کارگران و کارفرمایان صنعتی در ایران (پیاده سازی نظریه فضای جایگاه اجتماعی پیربوردیو)

مطالعۀ حاضر درصدد است که با عملیاتی سازی نظریه بوردیو، فضای جایگاه اجتماعی کارفرمایان و کارگران صنعتی در ایران را شناسایی کند.روش این تحقیق بر اساس نوع داده-های جمع آوری و تحلیل شده، تحقیقی کمّی است و از تکنیک پیمایش در این مطالعه بهره گرفته شده است. جامعه آماری شامل کلیه کارگران و کارفرمایان شاغل در شهرک های صنعتی فرش در شهرستان آران و بیدگل استکه به شیوۀ نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند. یافته های این پژوهش حاکی از این است که حدود 2/28 درصد از کارفرمایان صنعتی از لحاظ حجم انواع سرمایه در سطح بسیار بالایی هستند. بنابراین در طبقۀ بالا و در دسته مسلط قرار می گیرند (مانند بورژوازها یا سرمایه داران کلاسیک)، اما 6/49 درصد از کارفرمایان صنعتی از لحاظ حجم انواع سرمایه در سطح متوسط هستند. بنابراین در طبقۀ متوسط و در دستۀ مسلط قرار می گیرند (خرده بورژواها و تجّار مستقل). اما 2/22 درصد از کارفرمایان از لحاظ حجم انواع سرمایه در سطح پایین هستند. دلیل این امر این است که در نظریۀ بوردیو، فقط سرمایۀ اقتصادی تعیین کننده نیست و سرمایۀ فرهنگی نیز نقش حیاتی در جایگاه طبقاتی دارد. حدود 8/84 درصد از کارگران صنعتی از لحاظ حجم انواع سرمایه در سطح بسیار پایینی هستند، بنابراین در طبقۀ پایین و در گروه های مسلط و متوسط و تحت سلطه قرار دارند. اما 2/15 درصد از کارگران صنعتی از لحاظ حجم انواع سرمایه در سطح متوسط هستند. از این رو در طبقۀ متوسط و دستۀ تحت سلطه قرار می گیرند. در نهایت، مدل فضای جایگاه اجتماعی کارگران و کارفرمایان صنعتی ترسیم می گردد.